koodali

Monday, November 27, 2017

దైవానికి దూరం కాకుండా ఉండటం ఎంతో ముఖ్యమయిన విషయం.

 
నేను ఇంతకుముందు ఒకోసారి చాలా చాదస్తముగా ప్రవర్తించటం జరిగేదండి.

ఉదా.......ఒకోసారి మా ఇంట్లోని వాళ్ళని ప్రొద్దున్నే గుడికి వెళ్తే మంచిదని చెప్పి తీసుకువెళ్ళటం జరిగేది. 


 నా అభిప్రాయమేమిటంటే,  గుడికి సాయంత్రం వెళ్తే అప్పటికి ఏదోఒకటి తినటం జరుగుతుంది కదా అని .

.ఇక్కడ ఏమి జరిగేది అంటే,  ఉదయం  పిల్లల స్కూల్ కు సమయము మించిపోతుండేది.


గుడిలో ఒకోసారి అభిషేకం తరువాత .. అలంకరణ చేసే సమయములలో దేవుని ముందు తెర వేసి ఉంటుంది.

ఒకోసారి భక్తుల రద్దీ ఎక్కువగా ఉంటుంది. ఇలాంటప్పుడు దర్శనం ఆలస్యమవుతుంది.

ఇలాంటప్పుడు పిల్లలు స్కూల్ టైం అయిపోతోందని కంగారు పడతారు. 


 వాళ్ళ అభిప్రాయం సరి అయినదే. గుడికి వెళ్ళటం వల్ల ఆలస్యమయిందని చెబితే టీచర్ ఊరుకోరుగదా !

ఏదిఏమైనా నేను వాళ్ళను వదలక ఇంకొంచెము సేపట్లో దర్శనం అయిపోతుందిలే.. అని సర్దిచెబుతాను. 


నాకు మనస్సులో అయ్యో స్కూల్ సమయం మించిపోతోదని కంగారుగానే ఉంటుంది.

కానీ దర్శనం చేసుకోకుండా వెళ్తే ఏమిజరుగుతుందో అని శంక... ఇలా నేను ఇంట్లో వాళ్ళను చాలా సతాయించాను పాపం.

ఇప్పుడు కొద్దికొద్దిగా అలాచేయటం మానివేసి నాకు ఎంత వీలయితే అంతే చేయడానికి ప్రయత్నిస్తున్నాను.  వాళ్ళకి  దేవుడంటే భక్తి  ఉంది. 



నేను గనక ఇలా చాదస్తముగా కంటిన్యూ చేస్తే వాళ్ళు నాస్తికులవుతారేమోనని ఒక భయం వచ్చింది.

ఇంకా నాకు ఏమని అనిపించిందంటేనండీ , నాలో కోపము, చిరాకు, నెగెటివ్ ఆలోచనలు ఇలా ఎన్నో అవలక్షణాలు ఉన్నాయి.  ఇలాంటివి భగవంతునికి అస్సలు నచ్చవు.  



ఇలాంటివాటి విషయములో నా మనస్సును అదుపులో ఉంచుకోవటం  చేతకాక , పూజవిధివిధానాల పేరిట ఇంట్లో వాళ్ళని సతాయించటం ఏమి న్యాయం.. అని అనిపించింది.


ఇలా విధివిధానాల వెంపర్లాటలో పడి..  భగవంతుని యందు ధ్యాస, ప్రేమ, భక్తి కి దూరమవుతున్నానేమో..  అని కూడా సందేహమొచ్చిందండి.


అందుకే పూజలో లోటుపాట్లకు దైవాన్ని క్షమించమని కోరుకుంటూ ...భగవంతుని యందు ప్రేమ భక్తికి ప్రాధాన్యత ఇవ్వటం మంచిదని అనిపిస్తోదండి.

 

ఇప్పుడు స్కూల్ కు వెళ్ళే తొందరలో గుడికి వెళ్ళటం లేదు... వెళ్ళినా ఒకవేళ దర్శనం కాకపోతే అసంతౄప్తి చెందక బయటనుంచి నమస్కరించి వచ్చేయటం మంచిపద్దతి అని అనిపిస్తోంది.


భోజనం చేసినా గుడికి ప్రశాంతముగా సాయంకాలం వెళ్ళటం మంచిదని అనిపిస్తోదండి..

దైవానికి దూరం కాకుండా ఉండటం ఎంతో ముఖ్యమయిన విషయం.


Monday, September 20, 2010

 

No comments:

Post a Comment